اهمیت دریبل در بسکتبال
دریبل‌زدن مهارتی کلیدی در بسکتبال است که به بازیکن امکان می‌دهد توپ را در زمین حرکت دهد. بدون دریبل، بازیکن تنها مجاز به دو قدم پس از دریافت توپ است. بازیکنان با دریبل می‌توانند فضای مناسبی برای پاس، شوت یا نفوذ ایجاد کنند. این مهارت نه‌تنها به پیشروی کمک می‌کند، بلکه موجب فریب و عبور از مدافعان نیز می‌شود. دریبل‌زدن با ریتم و کنترل بالا، تیم را در برابر فشار دفاعی یاری می‌دهد. گاردهای بازی‌ساز معمولاً به‌واسطه دریبل، مسیر بازی را تعیین می‌کنند. دریبل مناسب باعث تسلط بازیکن بر جریان بازی می‌شود. اهمیت این مهارت در لحظات حساس، مانند ثانیه‌های پایانی بازی، دوچندان می‌گردد. تسلط کامل بر دریبل می‌تواند تفاوت بین یک بازیکن متوسط و یک ستاره باشد.

2. وضعیت بدنی صحیح هنگام دریبل
حفظ وضعیت مناسب بدن هنگام دریبل‌زدن، پایه‌ی موفقیت در کنترل توپ است. زانوها باید خم شده و بدن در حالت پایین قرار گیرد. این حالت موجب تعادل بهتر و واکنش سریع‌تر در مقابل مدافعان می‌شود. سر باید بالا نگه داشته شود تا میدان دید حفظ گردد. نگاه‌کردن به توپ یکی از نشانه‌های ضعف در دریبل است. دست غیرغالب باید برای محافظت از توپ فعال باشد. بازیکن باید به صورت نرم روی پاهایش حرکت کند تا انعطاف‌پذیری بیشتری داشته باشد. مرکز ثقل پایین، کنترل و امنیت توپ را بیشتر می‌کند. تمرین وضعیت صحیح بدنی باعث می‌شود بازیکن در موقعیت‌های سخت بهتر عمل کند. این وضعیت در حمله، ضدحمله و حتی در برابر تله‌های دفاعی بسیار مؤثر است.

3. انواع دریبل و کاربردهای آن
انواع مختلفی از دریبل در بسکتبال وجود دارد که هرکدام در شرایطی خاص مؤثر هستند. دریبل کنترلی برای حرکت در فضای آزاد و حفظ توپ در لحظات کم‌فشار به کار می‌رود. دریبل سرعتی برای حرکت سریع در ضدحمله‌ها کاربرد دارد. دریبل کراس‌اور زمانی مفید است که بازیکن بخواهد جهت خود را تغییر دهد. دریبل بین پاها برای کنترل توپ در فضای محدود استفاده می‌شود. دریبل پشت‌کمر در برابر مدافعانی که نزدیک هستند، کاربرد دارد. دریبل اسپین با چرخش بدن به بازیکن اجازه می‌دهد از فشار مدافع بگریزد. دریبل Hesitation (توقفی) برای گمراه‌کردن مدافع بسیار مؤثر است. بازیکن حرفه‌ای می‌داند در چه زمانی کدام دریبل را به‌کار ببرد. تنوع در دریبل باعث می‌شود پیش‌بینی حرکات بازیکن دشوارتر شود.

4. اشتباهات رایج در دریبل‌زدن
دریبل نادرست می‌تواند به از دست دادن مالکیت توپ منجر شود. یکی از اشتباهات رایج، ضربه‌های بلند به توپ است که کنترل را دشوار می‌سازد. نگاه‌کردن به توپ باعث کاهش میدان دید و عدم مشاهده هم‌تیمی‌ها می‌شود. دریبل با تنها یک دست (معمولاً دست غالب) بازیکن را قابل پیش‌بینی می‌کند.